حالت ذهنی کودک رها شده

حالت ذهنی رهاشدگی (Abandonment Schema) یک طرح‌واره احساسی است که معمولاً در اثر تجارب آسیب‌زای دوران کودکی ایجاد می‌شود و می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روابط، تصمیمات و احساسات فرد در بزرگسالی بگذارد. این حالت زمانی فعال می‌شود که فرد احساس می‌کند رها شده یا ترک شده است و معمولاً با ترس از طرد شدن یا فقدان حمایت و امنیت همراه است.

علائم حالت ذهنی رهاشدگی:

1. ترس از طرد شدن یا تنها ماندن.
2. احساس بی‌پناهی و عدم حمایت.
3. آسیب‌پذیری به احساسات و رفتارهای دیگران.
4. احساس که نمی‌توان به کسی اعتماد کرد.
5. نگرانی درباره روابط شخصی و اجتماعی.

---

افکار مرتبط با حالت رهاشدگی:

1. “دیگران مرا ترک خواهند کرد.”
2. “هیچ‌کس به من اهمیت نمی‌دهد.”
3. “من به اندازه کافی خوب نیستم که مورد علاقه دیگران قرار بگیرم.”
4. “در نهایت، همه مرا تنها می‌گذارند.”
5. “اگر کسی به من نزدیک شود، احتمالاً روزی مرا ترک می‌کند.”

---

احساسات مرتبط با حالت رهاشدگی:

1. ترس و اضطراب: احساس نگرانی مداوم از اینکه کسی شما را ترک کند یا به شما بی‌توجه باشد.
2. تنهایی و غم: احساس ناخوشایندی از بی‌پناهی و عدم ارتباط با دیگران.
3. حس بی‌ارزشی: احساس اینکه ارزش توجه یا محبت دیگران را ندارید.
4. احساس گم‌شدگی: عدم احساس امنیت در روابط یا در موقعیت‌های اجتماعی.
5. دلتنگی و افسردگی: افسردگی ناشی از احساس رهاشدگی و بی‌توجهی.

---

علائم بدنی مرتبط با حالت رهاشدگی:

1. احساس سنگینی در قفسه سینه: اغلب افراد در هنگام احساس ترس یا اضطراب از طرد شدن، این احساس فیزیکی را تجربه می‌کنند.
2. ضربان قلب بالا: اضطراب و نگرانی به خاطر احتمال رها شدن ممکن است منجر به تپش قلب شود.
3. درد یا گرفتگی عضلات: اضطراب یا استرس می‌تواند باعث انقباض عضلات در نواحی مختلف بدن، به‌ویژه در گردن و شانه‌ها شود.
4. مشکلات خواب: اضطراب از طرد شدن ممکن است باعث بی‌خوابی یا خواب عمیق نشدن شود.
5. خستگی مفرط: به دلیل نگرانی‌های مداوم و استرس، فرد ممکن است احساس خستگی بیش از حد کند.

---

رفتارهای مرتبط با حالت رهاشدگی:

1. وابستگی بیش از حد به دیگران: سعی در جلب توجه و محبت از دیگران به منظور کاهش احساس رهاشدگی.
2. اجتناب از روابط جدید: ترس از طرد شدن ممکن است فرد را از برقراری روابط جدید یا نزدیک شدن به دیگران بازدارد.
3. ناراحتی یا نارضایتی در روابط نزدیک: احساس ناامنی یا نیاز به اطمینان مداوم از دیگران.
4. سعی در کنترل دیگران: به‌دلیل ترس از طرد شدن، فرد ممکن است سعی کند دیگران را کنترل کند تا از ترک شدن جلوگیری کند.
5. تلاش برای جبران: ممکن است فرد تلاش کند با رفتارهای خاص، از جمله فداکاری بیش از حد، احساس طرد شدن را جبران کند.

---

نشانه‌های فعال شدن حالت ذهنی رهاشدگی:

1. در مواقع تغییرات یا بحران‌ها: هنگامی که در روابط یا موقعیت‌های زندگی تغییراتی ایجاد می‌شود، فرد به سرعت احساس رهاشدگی می‌کند.
2. در مواجهه با مشکلات یا عدم توجه از طرف دیگران: اگر احساس کند که دیگران به او توجه نمی‌کنند یا به او بی‌توجهی می‌شود، این حالت فعال می‌شود.
3. در موقعیت‌های جدید: وقتی که فرد در موقعیت‌های جدید قرار می‌گیرد، احساس امنیت و پناه‌جویی را از دست می‌دهد.
4. در روابط عاطفی یا خانوادگی: زمانی که روابط عاطفی دچار تنش یا سردی می‌شود، فرد احساس رهاشدگی را تجربه می‌کند.
5. در شرایط جدایی: حتی زمانی که در روابط نزدیک یا کاری از دیگران فاصله می‌گیرد یا جدا می‌شود، این حالت ذهنی بروز می‌کند.

---

مدیریت و درمان حالت رهاشدگی:

برای مدیریت و درمان این حالت ذهنی، روش‌های زیر می‌توانند کمک‌کننده باشند:

• آگاهی و پذیرش: شناخت و پذیرش احساسات و افکار مربوط به رهاشدگی به عنوان اولین قدم برای تغییر.
• تقویت روابط حمایتی: ایجاد روابطی سالم و پایدار که در آن فرد احساس امنیت و پذیرش کند.
• خودآگاهی و مراقبت از خود: تقویت خودارزشمندی و خودمحبت برای مقابله با ترس از طرد شدن.
• تمرین‌های ذهن‌آگاهی و آرام‌سازی: برای مدیریت اضطراب و استرس ناشی از این حالت.